Eerlijk is eerlijk, ook ik heb in een deuk gelegen om de kessemis van Tiny en Lau. Maar het lijkt wel of de halve wereld tegenwoordig kessemis viert.
De ‘kanker’ galmt over straten en pleinen alsof het niets is en ik wordt daar kotsmisselijk van. Het schijnt de Aromat te zijn van onze taal, een smaakversterker.
Zo schijn je kankerveel van iemand te kunnen houden, maar kan je die persoon ook de kanker toewensen als de relatie stopt.
Twee totaal verschillende tumoren, de één goedaardig en de ander kwaadaardig.
Even ‘lekker kankeren’ over iets is weer milder dan ergens ‘de kanker’ over in hebben.
Wat ik zo onbegrijpelijk vind, is dat de kankeraar meestal wel iemand kent die eraan lijdt of eraan is overleden.
Familie, vrienden, buren...ik kan me nauwelijks voorstellen dat er mensen zijn die er nooit mee te maken hebben gehad.
Hoe kan het dan dat iets wat zoveel verdriet brengt, tegelijkertijd wordt gebruikt als stopwoord, krachtterm of als manier om frustratie af te reageren?
Misschien is het zo gewoon geworden dat we er amper nog bij stilstaan. Maar dat zou eigenlijk nog het ergste moeten zijn!
Nederland is wereldleider als het gaat om ziektes te gebruiken om woorden kracht bij te zetten.
De tyfus, pest, pleuris en tering... ze zijn al jaren van de partij.
Toch zijn die woorden in onze taal geslopen en (mits op de juiste manier gezegd!) geaccepteerd. Waarschijnlijk komt dat omdat die ziektes bij ons nauwelijks nog voorkomen, dus laten we hopen dat ‘kanker’ die status ook ooit bereikt.
Nou ben ik niet heiliger dan de paus en zal ik me er vast ook weleens schuldig aan hebben gemaakt. Een floepertje kan gebeuren, maar zelfs nu ik steeds het woord opschrijf voel ik mij al ongemakkelijk.
En ergens ben ik daar blij om, want dat betekent dat ik er helemaal niet aan wíl wennen.
Sterker nog, iedereen die de godganse dag met ‘kanker’ loopt te smijten kan van mij vanaf nu de kolere krijgen.
Reactie schrijven
Roos Langenberg (vrijdag, 14 februari 2025 10:27)
Tini en Lau, hoe kom je erop�
Maar o jee kromme tenen in mijn schoenen als ik het hoor, echt zo belachelijk dat een hoop mensen dit te pas en te onpas roepen.
Ook in best leuke series, kan ik me zo ergeren als ze dit tegen elkaar roepen. Waarom toch.
Maar in ons landje is het al normaal als jongeren een vuurwapen hebben een er elke dag een explosie met Cobra's is en ik kan helaas nog wel even doorgaan en ondanks dat ben ik blij dat ik in Nederland woon
Carootje (vrijdag, 14 februari 2025 17:23)
Ik vind het een gebrek aan de opvoeding, daar ligt de basis.
Anneke van Oss (vrijdag, 14 februari 2025 21:06)
Ik kan hier ook niet wennen. Ik gebruik dit woord NOOIT. Ik vind het verschrikkelijk het taalgebruik tegenwoordig. Kunnen niet meer normaal praten laat staan schrijven. Ze weten niet waar ze het over hebben. De meest erge ziekte met de meest erge behandelingen als die nog mogelijk zijn. Ik hoop dat er meer besef komt en meer beschaafd Nederlands gesproken gaat worden .